Op 3 juni reed Ellen van Dijk tijdens een training tegen een aanhanger. Ze brak haar rechterenkel op drie plekken en andere verwondingen werden gehecht. Desondanks staat ze volgende week zaterdag aan de start van de tijdrit tijdens de Olympische Spelen in Parijs. Het doel? Goud.
Van Dijk, drievoudig wereldkampioen tijdrijden, loopt anderhalve week voor de olympische tijdrit nog steeds met een brace, en heeft twee metalen plaatjes en zeven schroeven in haar enkel. Maar ze gaat zaterdag 27 juli gewoon van start, op zoek naar die ene ontbrekende medaille in haar prijzenkast. De waardes die ze tijdens een testtraining reed, bleken goed genoeg. De wielrenster werd geopereerd door Gino Kerkhoffs. “De Tadej Pogacar van de enkelchirurgen”, vertelt ze tegen het Algemeen Dagblad.
Ellen van Dijk gaat voor goud op de Olympische Spelen
“Toen hij de eerste foto’s uit Spanje zag, schatte hij mijn kans op deelname aan de Spelen op tien procent. Toen bleek dat de breuk nóg gecompliceerder was, werd dat nog eens kleiner. Maar puur op basis van gevoel wist ik dat het misschien toch wel mogelijk was. Ik heb in mijn loopbaan meerdere revalidaties gehad. Een keer mijn bekken gebroken ook. De revalidaties gingen altijd sneller dan welke specialist dan ook kon voorspellen. Daar hield ik me deze keer aan vast”, vertelt ze tegenover de krant.
Lees ook: Waar worden de Olympische Spelen uitgezonden?
Toch waren de laatste weken erg stressvol. “Ik ben 24/7 bezig geweest met de vraag of ik het zou halen. Ik was erdoor bezeten. Ik dacht elke dag: alles moet vandaag honderd procent goed gaan. Dat was mijn manier om ermee om te gaan. Als ik had gedacht nou, het is over, dan was ik erg verdrietig geworden. Nu ben ik nooit echt superdroevig geweest. Ik was wel erg aangeslagen natuurlijk. Er zijn momenten geweest dat ik dacht wat ongelofelijk shit allemaal. En waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen?”
Elke dag bleef Van Dijk vechten om snel terug te komen. Toen ze in het begin van haar revalidatie haar rechterbeen niet mocht bewegen, deed ze oefeningen die wél konden. “Zat ik hier aan de keukentafel met een handfietsje om mijn armen in beweging te krijgen. Puur om mijn hartslag maar een beetje omhoog te houden. Ik verzon zelf allerlei oefeningen om mijn core te trainen. Later mocht ik met het gips om mijn been op de hometrainer zitten. Moest ik elk kwartier met mijn been de lucht in en ik moest een ventilator op mijn voet houden. Want onder dat gips werd het natuurlijk bloedheet.”
Lees ook: Rico Verhoeven gaat in romantische setting op de knieën voor zijn vriendin
Van Dijk neemt deze maand aan haar derde olympische tijdrit deel. In Londen werd ze in 2012 achtste, in Rio de Janeiro (2016) eindigde ze door een fout als vierde en in Tokio deed ze niet mee. Nu gaat de wielrenster voor niets minder dan goud. “Het klinkt een beetje gek om dat nu uit te spreken, na deze abnormale voorbereiding. Ik wil strijden. Met dat gevoel ga ik naar Frankrijk. Mijn waardes zijn goed. Ik weet dat ik competitief ben. Anders zou ik er ook niet aan beginnen. Tijdens het fietsen heb ik gelukkig geen last van mijn enkel. Ik ben blij dat ik niet aan de 400 meter horden mee hoef te doen.”
