Goed. De discussie is open. Moeten we wereldkampioen worden met dit Mogadonvoetbal? Of moeten we naast de pot piesen met vlammend spel op het scherpst van de snede?Argument voor het laatste is de mislukte pogingen in de afgelopen toernooien. Aanvallend spel is geen garantie voor succes. Maar wat was er ook al weer zo leuk aan het wereld- en Europese kampioenschappen? Ik dacht het geweldige voetbal van teams die er voor gingen. Met als doel een tocht door de Amsterdamse grachten, zinkende woonboten en druipende fans die in een verwoede poging de boot van de kampioenen te bereiken dicht tegen een verdrinkingsdood aan zaten. Opstoppingen op de snelweg. Juichende massa's op Schiphol en een hossende a.s. W.A. in polonaise met Erica Terpstra en de voorzitter van de KNVB. Ten eerste blij met het behaalde resultaat, vol van de fantastische wedstrijden en trots op een geweldige prestatie.Volgens de experts is dat voorbij en moet Nederland zich aanpassen aan non-voetbal. Blijkbaar is een wedstrijd niet te winnen met vakmanschap en creativiteit. Blijkbaar is het mogelijk dat een set amateurs, hard werkende amateurs dat wel, in staat één van de grootste voetballanden te dwingen tot een zeer matige wedstrijd.In de wedstrijd tegen Japan komen we tot één schot op doel voor de man van de match. Gaat Wesley daar echt van glimmen?Of moeten we accepteren dat voetbal op deze toernooien een gepasseerd station is voor de kijker? Een soort groene schaak voor gevorderden en even saai als evenement als kijken naar het groeien van een grasmat? Dan kan de oranje outfit in de verkleedkoffer en Bavaria met jurkjes op Wimbledon gaan experimenteren.Voordeel is dat we voor 2018 genoeg hebben aan stadions als dat van RKC. Alleen de sponsors komen kijken. De supporters gaan naar (ijs)hockeywedstrijden voor een spannende pot. En maken dan misschien de verkleedkoffer weer een keer open.Discussie graag. Maar dan wel graag met echte argumenten. Voor en tegens. Niet die slappe verklaringen die de kenners op tv rond strooien die niet verder komen dan het is nu eenmaal zo. Want ik kan me niet voorstellen dat de echte liefhebber daarop zit te wachten.
