Laat ik duidelijk zijn, ik ben blij met de plaatsing van Oranje voor het WK 2014. We horen als Nederland namelijk altijd aanwezig te zijn op ieder groot toernooi. Punt.Minder blij was ik met het olijke tafereel op de tribunes bij Andorra uit, de wedstrijd waarin plaatsing definitief werd. Ik werd er ietwat benauwd van zelfs. Andorra, de nummer 200 van de FIFA wereldranglijst, speelt zijn thuiswedstrijden in een uit een rotswand gehakte parodie op een stadion. En dat stadionnetje was die avond voor de helft gevuld met Hup Holland Hup supporters, zoals gebruikelijk gestoken in hysterisch oranje kostuums. En wat hadden ze het gezellig die avond, ons oranje legioen ter plekke. Het voetbal was werkelijk niet om aan te gluren, de ambiance had eerder weg van Station Almere op een druilerige maandagochtend dan van een voetbalwedstrijd, maar een feest dat het in het Oranje-vak was! En dat is natuurlijk logisch. Het kost je omgerekend een maandsalaris om jouw helden te zien ploeteren tegen een verzameling uitbeners en boswachters. En daar wil je natuurlijk wel een portie gezelligheid voor terug! En dus galmde een feestorkest de ene meezinger na de andere de tribunes over. Op een gemiddelde braderie word je met een vergelijkbaar repertoire al na tien minuten door een bloeddorstige menigte van het podium gesleurd, op de tribunes bij Oranje zetten ze doodleuk een polonaise in. ‘Kleine café aan de haven’, ‘Kedeng kedeng’, ‘de tandenborstel jive’… kortom hossen geblazen! En toen Robin van Persie, vlak na rust ook nog eens met twee oplevingen de tickets voor Brazilië veilig stelde, werd de gekte helemaal compleet. Kaasmeisjes met rood-wit-blauwe vlechten en oranje leeuwen vielen elkaar huilend van geluk in de armen. Nogmaals, het ging om een wedstrijd tegen Andorra, de nummer 200 van de wereld. Plaatsvervangende schaamte had ik. Toen ‘We are the champions’ van Queen ingezet werd, zag je de 400 Andorrese supporters op de tribunes dan ook besmuikt de andere kant op kijken. Ik zat ondertussen thuis op de bank en ik wist even niet voor wie ik me nu het meest moest generen. Voor de abominabele niveau van de spelers op het veld, of voor de buitenproportionele feeststemming op de tribunes.En wat mij nog het meest beangstigde was het idee dat die hoempapablazers straks óók naar Brazilië zullen afreizen. Met hun feestliederen. Brazilië; het land van de samba, het carnaval, Rio… En dan komen wij als Nederland met dit ‘synoniem voor gezelligheid’. aankakken. Alsof je Nicky Hofs in de basiself van FC Barcelona laat mee hobbelen. Daar gaat je geloofwaardigheid. Je gaat bijna hopen op een vroege uitschakeling om zo de verdere imagoschade voor Nederland als intelligent en ontwikkeld land wat beperkt te houden. Wat mij betreft hebben we als Nederland dan ook maar één keuze te maken volgend jaar juni: óf iedereen met een trommel of trompet weigeren bij de incheckbalie op Schiphol, óf alle andere Oranje supporters verplichten een Vuvuzela in hun bagage te steken.Volg Rob Scheepers op Twitter @RobScheepers
